Eşim biraz sıkıntılı hamilelik geçirdi desem hiç yalan olmaz. Benim işim Ankara da eşimin işi de Ankara nın Beypazarı kazasında idi. Evlendik bir süre sonra eşim adet görememeye başladı. Testler pozitif çıktı. Eşimin hamile olduğunu anladık. Benim işim fazla mesai gerektiren iş olduğu için hamilelik döneminde fazla eşimin yanında olamadım. O da doktor tavsiyesi ile Ankara ya gelemiyordu. Ancak hafta sonları gidip eşimin ihtiyaçlarını alışveriş, temizlik yapıyordum. Bazı haftalar iş icabı gidemiyordum da. Bu büyük sorun oldu. Eşim hamile ve ilgiye muhtaçtı. Doğal olarak aramızda ciddi problemler olmaya başladı. Tabii o zamanlar gerçeği göremiyordum. Sorumluluk baba olma sorumluluğu yoktu. Ve şöyle bir geriye baktığımda ne kadar hatalar yapmışım şimdi gözümün önünden geçti. Allah affetsin... Benim salaklığım sayesinde ayrılık noktasına kadar geldik. Bir ay kadar eşimin yanına gitmedim. Neyse bir müddet sonra olay tatlıya bağlandı. Gitmeye başladım. Ama gerçekten de ne büyük cahillik şimdi düşünüyorum. O kadın senin bebeğini taşıyor. Onu o bebekle yalnız bırakıyorsun. Tek başına kendi evinin ihtiyaçlarını karşılıyor. Çok salak ve cahilmişim. Şimdi düşünüyorum da ne hatalar yapmışım. Neyse doğuma 5 ay kala tayini Ankara merkeze çıktı. Eşim evimize geldi. Öğretmen olduğu için tatil dönemine denk geldi. Ve size şunu söyleyeyim. Eşim hamilelik dönemi boyunca işi olduğu ve Beypazarın da olduğu dönemler de sadece okuldan eve evden okula gitti. Ankara ya geldiği zaman tatile denk geldiği için evden çıkmadı. Ama yine benim işim dolayısıyla ev işi büyük çoğunlukla ona kalıyordu. Ben işten geldikçe yükünü almaya çalışıyordum ancak hala salakça davranışlardan dolayı onu çok üzdüm. Bu da eşimi erken doğuma sürükledi. 15 Temmuz olayında gece eşimi işimden dolayı evde yalnız bırakmak zorunda kaldım. Bütün bu olaylardan dolayı eşimin kasılmaları başladı. Eylül ayında çok arttı. Karnında bir noktaya bebek toplanıyor kasılıyordu. Doktora sık gitmeye başladık. Hatta bayrama denk gelmişti ve doktorumuz kendi eşi doğum yaptığından dolayı izinliydi. Yine bu kasılmalardan acile gitti. Suyu mu geldi test yaptılar. Eve gönderdiler. Daha sonra suyunun geldiği anlaşıldı. Hastahane den aradılar geri çağırdılar. Ama eşim gitmedi. Bu süreç bir müddet devam etti. Artık iş yapmaması gerekiyordu. Fazla da hareket etmemesi gerekiyordu. Normal doğum kasımda olması gerekirken 18 eylülde ben izinliydim. Sabah hava almaya evin önüne çıktık. Biraz hava aldık. Öğlen de eşime balık yaptım. Beraber yedik. Her şey gayet normaldi. Neyse 18 eylül ü 19 eylüle bağlayan gece 23:00 gibi yattık. Saat 00:45 gibi eşim uyandı. Tuvalete girdi. Bana seslenerek "herhalde idrar kaçırdım" dedi. Ben yataktan fırladım. Ve hemen hazırlan hastahaneye gidiyoruz dedim. Bu idrar değil dedim. Ve apar topar hastahaneye gittik. Acile girdiğimizde doktor kontrol yaptı. Kesenin açıldığını bebeğin doğum pozisyonunda olduğunu. Bebeğin gelmek üzere olduğunu söylediler. Apar topar sezaryene aldılar. Ben eşimin hastahane eşyalarını almadığımı hatırladım. Baldızımla eve döndüm. Ve yolda tekrar hastahaneye dönerken bebeğimin sağlıklı doğduğunu telefonla öğrendim. Bebeğimi Küvöz (Yeni doğan ünitesine) almışlar. Bebeğimin ilk doğumunda ben yanlarında olamadım. Bu beni her zaman üzer. Doğduktan sonra bebeğimi yeni doğan ünitesinde (Küvözde) gördüm. Bu da benim bebeğimin kuzumun dünya ya ilk merhaba deme hikayesi... Allah bütün bebeklere can sağlığı ve güzellik versin....